ساکنان کوهستان اولمپ.. (هیتلر) 
صفحه اصلی تماس با ما عناوین مطالب پروفایل قالب سبز

اقامتگاه های پنج دیکتاتور، موجبات رونق صنعت گردشگری کشورهایشان را فراهم کرده است. در شرایطی که در سال های اخیر کشورهای مختلف تلاش های فراوانی را برای جذب گردشگر انجام داده اند، مقامات صنعت گردشگری چهار کشور «آلمان»، «عراق»، «تونس»، «لیبی» و «رومانی» برای رونق صنعت گردشگری کشورهایشان، اقامتگاه های دیکتاتورهای سابق این کشورها را به مقاصد گردشگری تبدیل کرده اند.

1- اقامتگاه زیبای «هیتلر» در آلمان

اقامتگاه زیبای «آدولف هیتلر»، دیکتاتور نازی که «آشیانه عقاب» نام دارد بر بالای کوه «کهلشتاین» در منطقه «باواریا» کشور اروپایی آلمان واقع شده، ماهانه به طور متوسط میزبان 30 هزار گردشگر است. آشیانه ی عقاب برای پنجاهمین سالروز تولد هیتلر به عنوان هدیه ی تولد از سوی مقامات ارشد حزب نازی ساخته شد. هدف اصلی آنها از ساخت چنین مکانی برای هیتلر این بود که وی در آنجا بتواند به دور از شلوغی های همیشگی و با توجه به موقعیت استثنایی محل به استراحت بپردازد. در اتاق اصلی پذیرایی آشیانه ی عقاب یک شومینه ی مرمرین ایتالیایی قرار دارد که توسط دیکتاتور ایتالیا ـ موسولینی ـ به هیتلر هدیه داده شده بود.

هیتلر با وجود علاقه ای که به آشیانه ی عقاب داشت، اما تنها در حدود 10 بار و هر بار کمتر از نیم ساعت درآنجا اقامت گزید و به همین دلیل آشیانه ی عقاب با وجود حملات مخرب جنگ جهانی دوم سالم و دست نخورده باقی ماند.

تا سال 1960 میلادی آشیانه ی عقاب در دست نیروهای آمریکایی قرار داشت تا اینکه در نهایت به استان بایرن آلمان باز پس داده شد و به یک مقصد گردشگری تبدیل شد.

منبع: ایسنا

 



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:


برچسب‌ها: پراکندهدورترینان
[ شنبه 13 اسفند 1390 ] [ ] [ شایان مهرستا (شب) ]

درباره وبلاگ

چه آسان شعر می‌سراییم و از انسانیت و حقوق بشر و صدها واژه‌ی از تداعی افتاده‌ی رنگین دیگر دم می‌زنیم. اما آن سوتر از دیوار بلند غرورمان، فراموشی‌مان و روزمرّه‌گی‌مان شعرها کشتار می‌شوند. انسانیت و حقوق بشر در گنداب‌ها دست و پا می‌زند و قاموسی به حجم تاریخ دور و نزدیک از واژگان زنده؛ گرد فراموشی می‌گیرد. چه ساده فراموش می‌کنیم مرگ «شعر» در جامه‌ی انسان را.. آری.. از شعرستانیم و از شعر بی‌خبر و از نزدیک‌ترین‌ها چه دورترین..
امکانات وب