| صفحه اصلی تماس با ما عناوین مطالب پروفایل قالب سبز | ||
|
|
وه کوو قاپو که لیمشتیک له لووتکه ی به رزی هه ورازیک هینابیتی: له ژالی سه ر بلیندی خوم ته ره ی خاکی نه وی ناموی کردوم سوی خوشه ویستی..
18 سه رماوه زی83 نظرات شما عزیزان: لیلا
 ساعت12:01---18 بهمن 1391
سلام عزیزم چرا نمی تونی بگی راحت بهش بگو مرگ یه بار شیونم یه بار
پاسخ: ای کاش می دانستم کی هستی.. برچسب‌ها: خوشه ویستیخاکی نامو [ شنبه 14 بهمن 1391 ] [ ] [ شایان مهرستا (شب) ]
|
درباره وبلاگ  چه آسان شعر می‌سراییم و از انسانیت و حقوق بشر و صدها واژه‌ی از تداعی افتاده‌ی رنگین دیگر دم می‌زنیم. اما آن سوتر از دیوار بلند غرورمان، فراموشی‌مان و روزمرّه‌گی‌مان شعرها کشتار می‌شوند. انسانیت و حقوق بشر در گنداب‌ها دست و پا می‌زند و قاموسی به حجم تاریخ دور و نزدیک از واژگان زنده؛ گرد فراموشی می‌گیرد. چه ساده فراموش می‌کنیم مرگ «شعر» در جامه‌ی انسان را.. آری.. از شعرستانیم و از شعر بی‌خبر و از نزدیک‌ترین‌ها چه دورترین.. |
| ||